Objawy
♦ Bezbolesne białe plamki na śluzówce jamy ustnej lub gardła znikające w czasie mycia zębów; są to pleśniawki jamy ustnej, najczęściej pojawiające się u noworodków, osób w podeszłym wieku i chorych na AIDS.
♦ Białe płatowate plamy w jamie ustnej i gardle, czasami powodujące ból przy połykaniu; objawy te mogą świadczyć o pleśniawicy przełyku, najczęstszym powikłaniu wczesnego stadium rozwoju AIDS.
♦ Łuszcząca się skóra dłoni, zwłaszcza między palcami, a także opuchnięte wały paznokciowe, wyraźnie górujące nad niezmienioną zapalnie skórą.
♦ Pojawiająca się w fałdach skóry swędząca lub piekąca różowa wysypka skórna o specyficznym połysku, z łuszczącym się lub pokrytym pęcherzykami brzegiem. Objawy takie wskazują na wyprzenie skórne.
♦ U kobiet – pieczenie i świąd pochwy; zaczerwienienie i obrzęk warg sromowych; niezwykła, lepka i biała wydzielina (upławy); ból w czasie stosunku. Objawy te wskazują na drożdżycę pochwy, określaną inaczej jako kandydiaza pochwy.
♦ U mężczyzn – najczęściej swędzące lub piekące plamiste zaczerwienienie o brzegu pokrytym pęcherzykami, występujące na żołędzi lub na granicy z napletkiem. Objawy te wskazują na grzybicze zapalenie żołędzi, lecz choroba ta najczęściej przebiega bezobjawowo.
Pleśniawki jamy ustnej najczęściej leczy się, stosując miejscowo środek przeciwgrzybiczy, taki jak klotrimazol lub ketokonazol. Jeśli zakażenie występuje u dzieci, otrzymują one nystatynę w kroplach. Zakażenie skóry i paznokci leczy się miejscowo klotrimazolem. W przypadku kandydiazy pochwy można stosować dostępne w sprzedaży bez recepty dopochwowe kremy zawierające mykonazol lub klotrimazol. UWAGA! Zawsze leczony musi być także partner chorej, nawet jeśli nie ma objawów choroby. W przypadku stwierdzenia uogólnionej kandydiazy podstawą leczenia jest dożylne podawanie amfoterycyny lub flucytozyny albo kombinacji ich obu.
Jeśli w czasie pracy stale moczysz ręce, pracuj w rękawiczkach. Po pracy dokładnie umyj ręce i natrzyj środkiem przeciwgrzybiczym.
Noś bieliznę bawełnianą lub jedwabną, która jest przewiewna i pozwala na odparowanie potu. Bieliznę zmieniaj przynajmniej raz dziennie.
Większość lekarzy uważa, że istnieje przewlekła kandydiaza, która występuje u osób z zaburzeniami funkcji układu odpornościowego, zaburzeniami endokrynologicznymi, niektórymi chorobami gastroenterologicznymi i neurologicznymi. Leczenie przewlekłego zakażenia Candida polega na opanowaniu dręczącej pacjenta choroby podstawowej oraz na eliminacji czynników predysponujących do nadkażenia grzybiczego: niektórych leków; bogatego w cukry proste pożywienia oraz potraw bogatych w drożdżaki; wysoko-węglowodanowych warzyw i owoców oraz produktów mlecznych. Lekarz może także zlecić wykonanie badań tarczycy oraz badań na cukrzycę. Ziołowym preparatem wspomagającym leczenie jest wywar esencji herbaty parzonej łącznie z 1-2 g suszonego korzenia berberysu lub gorzknika kanadyjskiego, przyjmowany 3 razy dziennie. Za pozwoleniem lekarza można także przyjmować dziennie:
45 mg żelaza, 45 mg cynku i 200 mcg selenu (nie wolno stosować wyższych dawek selenu).